Jan Kochanowski urodził się w 1530 roku w Sycynie niedaleko Radomia; zmarł nagle w Lublinie w 1584 roku, pochowany został w Zwoleniu, gdzie znajduje się nagrobek z jednym z dwóch zachowanych wizerunków poety. Wychował się w rodzinie ziemiańskiej. Od 1544 studiował w Akademii Krakowskiej, później w Królewcu i Padwie. Wiele podróżował po Europie, gdzie nawiązał kontakty z przedstawicielami europejskiej literatury i humanistyki. 

Po powrocie służył na dworach możnowładców małopolskich. Od około 1563 był dworzaninem i sekretarzem Zygmunta Augusta. Po śmierci króla osiadł na stałe w rodzinnym Czarnolesie, biorąc okazjonalnie udział w życiu publicznym. Spokojne życie ziemianina przerwała śmierć ukochanej córeczki Urszulki, której poświęcił "Treny", a następnie drugiej córki Hanny. Osobiste tragedie przyczyniły się do pogorszenia jego stanu zdrowia. 

Jan Kochanowski otwiera poczet największych polskich klasyków. Pisał językiem swojej epoki, ale jego wiersze są zrozumiałe bez objaśnień, wyraża dylematy swojego czasu, lecz jako poeta zadaje pytania, które są i naszymi pytaniami, a jako człowiek okazuje się nam niespodziewanie bliski – sposobem przeżywania religii, polityki, erotyki, zabawy. Uczy zgody z Bogiem i ze światem, ale zgody trudnej i nieostatecznej.

Hołd poetycki oddawali Kochanowskiemu twórcy różnych pokoleń i kierunków. Pozostał on w polskiej świadomości literackiej swoistym wzorcem i punktem odniesienia.

Jan Kochanowski jest bliski wszystkim tym, którzy interesują się polską poezją, którym bliska jest mowa polska i trwająca przez wieki więź łączności z tym, co nam pozostawił i co nadal jest składnikiem żywej współczesności. Więzi bliskości sięgają zresztą jeszcze dalej, przekraczając granice Polski i zasięgu języka polskiego, o czym świadczą liczne, mnożące się wciąż przekłady jego utworów na różne języki świata.

Spośród najważniejszych utworów Kochanowskiego należy wymienić: zbiory wierszy – Pieśni (1586), Fraszki (1584), Treny (1580), Psałterz Dawidów (1579). Dwa pierwsze zbiory zawierają utwory pisane niemal przez całe życie. Dramat Odprawa posłów greckich został wystawiony i wydany w 1578 roku. We wcześniejszym okresie pisał też Kochanowski utwory o charakterze politycznym, graniczące z epiką – Zgoda (1562), Proporzec albo hołd pruski (1569), Satyr albo dziki mąż (1564). Jest także autorem pierwszego w Polsce poematu heroikomicznego – Szachy (1566). W okresie młodości, ale także i później pisał elegie łacińskie, przetłumaczone przez Leopolda Staffa.

Od 15 czerwca 2002 roku zgodnie z życzeniem dyrekcji, Grona Pedagogicznego, Rady Rodziców  i decyzją Kuratora Oświaty w Bydgoszczy patronem naszej szkoły jest właśnie Jan Kochanowski.

Nadanie szkole imienia rozpoczęło rokroczne uroczyste obchody Dnia Patrona, w którym przyznawane są zaszczytne tytuły „Przyjaciela Szkoły” osobom szczególnie zasłużonym dla jej rozwoju.