PROJEKT „Varietas i las” – założenia

Za nadrzędny cel projektu obrano opracowanie wybranego zagadnienia w możliwie najszerszym kontekście i z udziałem jak największej liczby podmiotów, przy czym wiodące były przedmioty humanistyczne i realizowane w ich ramach działania. Hasło przewodnie to LAS rozumiany wieloaspektowo, to jest jako: sceneria wydarzeń ballady Mickiewicza, miejsce zdarzeń baśni o „Czerwonym Kapturku”, tło wiejskiej zabawy, ale także jako ekosystem, miejsce przypominające o ekologii, strefa działania ludzi czy wreszcie kulturowy symbol oznaczający między innymi głębię, tajemnicę czy mrok. Pomysłodawcą i koordynatorem projektu był pan Piotr Arent. Nad warstwą merytoryczną i zawartymi wartościami edukacyjnymi czuwała pani Ewa Adamkiewicz, która pełniła również rolę recenzenta oraz sprawowała pieczę nad przygotowaniami do całego założenia. Scenografię, na której tle obserwowano działania uczniów, wykonała pani Małgorzata Witkowska (z pomocą pracowników obsługi szkoły: pań Ewy Jędrzejewskiej i Anny Insadowskiej oraz pana Miłosza Sikory). Dokumentacją filmową zajęła się pani Hanna Mazurkiewicz, zaś fotograficzną – pani Anna Kryst. W projekt zaangażowali się nauczyciele następujących przedmiotów: języka polskiego, języka angielskiego, przyrody, biologii, chemii, plastyki oraz edukacji wczesnoszkolnej.

PROJEKT „Varietas i las”. Dzień pierwszy Międzynarodowy Dzień Teatru Najważniejszy punkt w projekcie stanowiło uczczenie Międzynarodowego Dnia Teatru, który przypada na 27 marca. Zgodnie z założeniem święta obchodzonego od 1961 r. jego celem jest promowanie sztuk teatralnych w społeczeństwie, dążenie do stworzenia więzi pomiędzy różnymi środowiskami artystycznymi, ale także zintegrowanie i niejako zasymilowanie działań podejmowanych przez artystów z całym społeczeństwem. Naturalną konsekwencją takich założeń jest między innymi organizowanie spektakli, ale również i wszelkiego innego rodzaju wydarzeń związanych z teatrem. Nie inaczej było w Szkole Podstawowej im. Jana Kochanowskiego w Trzebiegoszczu. W ramach zajęć bibliotecznych oraz dzięki udostępnieniu na przeprowadzenie prób wybranych godzin języka polskiego przygotowano aż cztery przedsięwzięcia poświęcone sztuce Melpomeny w klasach IV-VIII i dwa w klasach młodszych. Nad realizacją działań w klasach starszych czuwał pan Piotr Arent, zaś panie Małgorzata Witkowska, Małgorzata Grunwald-Szefler i Renata Rozen dopilnowały, by maluchy oraz uczniowie klas II i III także mieli możliwość zaprezentowania swoich aktorskich umiejętności. „Świtezianka” wersja 1.0 Aby celebrowanie święta przekładało się również na edukację opracowano teksty lektur obowiązkowych występujących w podstawie programowej. Pośrednim zyskiem była więc także promocja czytelnictwa. Klasa VI przygotowała teatralne czytanie ballady Mickiewicza „Świtezianka”. Uczniowie świetnie wywiązali się ze swoich zadań, gdyż nie tylko zapoznali się z omawianym w klasie VII utworem literackim i dokonali jego aktorskiej interpretacji głosowej, ale również dużą część dzieła recytowali z pamięci, za co należy im się szczególne uznanie. Tekst odczytało dwóch narratorów, zaś dialogi wypowiadane przez postaci strzelca i tajemniczej dziewczyny były wygłaszane już w sposób aktorski.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

„Świtezianka” wersja 2022

Przypomnienie tekstu Mickiewicza okazało się niezbędnym punktem programu umożliwiającym dużej części widowni (zwłaszcza tej młodszej części) zrozumienie kolejnego występu tym razem wykonanego przez połączone siły klasy VIII, VII i VI. Młodzi aktorzy wystawili bowiem uwspółcześnioną wersję „Świtezianki”. Problem winy i kary, miłość i pierwsze zauroczenie oraz przysięga i zdrada to słowa odmienianie przez ludzkość we wszystkich czasach i miejscach na ziemi. To, co wydarzyło się w „Świteziance”, mogło przecież wydarzyć się po zajęciach szkolnych na imprezie „U Adasia Micia”. I właśnie uniwersalność tekstu Mickiewicza, choć sparafrazowanego i dostosowanego do realiów współczesnego świata, udało się zawrzeć w występie nieco starszych uczniów naszej szkoły.

 >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

„Mikołajek” na deskach… i trochę teorii

Na koniec pierwszego dnia występów klasy IV, V i VI przełożyły na język teatru jeden z rozdziałów „Mikołajka” autorstwa Sempego i Goscinnego. Występy zakończyły się gromkimi brawami, ale i… krótkim powtórzeniem wiadomości z teorii literatury. W ten sposób praktyczne ćwiczenia doczekały się teoretycznego podsumowania. Dla ósmoklasistów ta aktywność była dość nietypowym usystematyzowaniem wiedzy, zaś dla wielu pozostałych uczniów jej poszerzeniem.